Owocniki o średnicy 0,5-2,0 cm. Regularnie kuliste, owalne, znacznie rzadziej wydłużone, guzowate. Zawiązka grzybniowa słabo wykształcona. Powierzchnia owocnika, matowa, szorstka, często delikatnie pomarszczona. Za młodu biała, biało-szara, potem szaro-kremowa, w fazie pełnej dojrzałości ochrowa do brudnobrązowej. Pokryta w różnym stopniu żółtawo-ochrowymi plamami. Miejsca uszkodzone lub uciśnięte bardzo szybko ciemnieją. Gleba w owocnikach niedojrzałych biała, żółtawa, potem ochrowa, w fazie pełnej dojrzałości ochrowo-brązowa, różowo-brązowa, czasem z odcieniami lilowymi, fioletowawymi lub niebieskimi. Kolumella tworzy się bardzo rzadko i jest niewielka. (strefa płonna powstająca na styku zrastających się za młodu owocników może sprawiać wrażenie typowej kolumelli ale nią nie jest) Komory hymenialne o marmurkowatym przebiegu, nieregularne, o zmiennej wielkości. Trama hymenialna szara do ochrowo-żółtej. Konsystencja dojrzałego owocnika elastyczna ale miękka, watowata. Smak nieznaczny, lekko mdły. Zapach niezbyt silny, nieprzyjemny - ziemisty, stęchły, czasem z wyraźną nutą przywodząca na myśl cebulę lub por.

Owocniki na różnych etapach dojrzałości

Perydium 100-350 μm. Plektenchymatyczne zbudowane z chaotycznie splecionych strzępek 6-15 μm. W warstwie powierzchniowej strzępki zabarwione na żółtawy kolor, głębiej hialinowe. W późniejszych fazach rozwoju strzępki miejscami rozdymają się w struktury pseudoparenchymatyczne, zbudowane z niewielkich kulistych lub owalnych komórek 10-25 μm. Trama perydialna i hymenialna zbudowane z cienkościennych, septowanych, hialinowych strzępek o grubości 2-6 μm. Bazydia średnio 25-45 x 8-15 μm. W początkowej fazie rozwoju maczugowate, z grubymi, wyraźnymi sterygmami o długości do 4-8 μm, wypełnione szarawą ziarnistą treścią, najczęściej 1-4 zarodnikowe. Wraz z rozwojem zarodników wiotczeją i przybierają kształty cylindryczne do nitkowatych. We wszystkich fazach rozwoju wyraźnie wystają ponad linię hymenium Bazydiole niewielkie cylindryczne lub maczugowate, hialinowe o rozmiarach 10-20 x 5-8 μm. Bazydiole ulegają szybkiemu rozpadowi i w owocnikach dojrzałych są trudne do zaobserwowania. Warstwa subhymenialna niejednorodna. Miejscami pseudoparenchymatyczna, utworzona przez 2-3 rzędy drobnych kulistych komórek o średnicy 5-10 μm, miejscami nieodróżnialna od tramy hymenialnej. Zarodniki wrzecionowate, lancetowate, czasem gruszkowate lub cytrynokształtne. Bardzo często jednostronnie asymetryczne. Za młodu jasnożółte, potem żółto-brązowe, do czerwono-brązowych w stadium pełnej dojrzałości. Ornamentacja zarodników ma postać chaotycznie rozmieszczonych, drobnych brodawek, tępych na szczycie, rzadko lekko zaostrzonych. Brodawki często zlewają się, tworząc na powierzchni formę siateczki. Zarodniki ciasno otoczone wiotką, delikatną błoną perysporium. Apex szeroki obły, zlewający się z konturem zarodnika wraz z jego rozwojem. (znaczna część zarodników z tępym, zaokrąglonym szczytem jest całkowicie pozbawiona apexu) Apiculus wydatny, długi 2-5 μm, konicznie zwężający się. Wielkość dojrzałych zarodników wraz z ornamentacją i fałdami perysporium 18-30 x 9-13 μm, średnio 25 x 12 μm, Q=1,8-2,3, Qm=2,1. W okazach można zaobserwować dwa typy zarodników anormatywnych. Zarodniki trygonalne występują rzadko i stanowią >1% masy zarodników. Zarodniki o romboidalnych lub trójkątnych kształtach (typowe i częste zarodniki anormatywne w H. luteus i H. bulliardi) występują nieco częściej i stanowią 1-2 % masy zarodników.

Szczegóły budowy perydium H.vulgaris

Hymenium H.vulgaris